Esir Mabed

Bırak, aksın gözyaşlarım! Nasılsa söndürmüyor bu yangını.

Kabullenemiyorum mübarek Aksa'nın yalnız bırakılmasını

İsra'ya 'Amenna' diyenlerin bu umursamazlığını

Kimseler yüklenmek istemiyor, ilk kıblenin davasını.

Bırak, yazsın kalemim! Tutabilecek misin sanki?

Unutmuş insanoğlu mabede adanmış inci Meryem'i

Onu yetiştiren Hanne Rabbine adamıştı yüreğini

Kudüs yürekli anneler beklemekte bu mabed şimdi.

Bırak,coşsun kelimelerim! Zaten hüzün dolu tüm kalbim.

Yüzyılı aşkındır esir düşmüş benim kutsal mescidim

Halbuki 'oraya gidin' buyurmuştu asırlar önce peygamberim

Hâlâ gidemedim ona yanıyor yüreğim.

Bırak,aksın gözyaşların! Sende tutma benim gibi.

Nicedir ümmetin yollarını gözlüyor Miracın başkenti

Yeniden diriliş için bir niyet bir de sevda gerekli

Kûddüs olan nasip edecektir elbet bir gün şanlı fethi.

Nilüfer Coşkun | 10 Haziran,2023

Bu şiir Hucurat Hareketi'nin #AksaHalkaları Projesi kapsamında yazılmıştır.