Esir Mabed
Bırak, aksın gözyaşlarım! Nasılsa söndürmüyor bu yangını.
Kabullenemiyorum mübarek Aksa'nın yalnız bırakılmasını
İsra'ya 'Amenna' diyenlerin bu umursamazlığını
Kimseler yüklenmek istemiyor, ilk kıblenin davasını.
Bırak, yazsın kalemim! Tutabilecek misin sanki?
Unutmuş insanoğlu mabede adanmış inci Meryem'i
Onu yetiştiren Hanne Rabbine adamıştı yüreğini
Kudüs yürekli anneler beklemekte bu mabed şimdi.
Bırak,coşsun kelimelerim! Zaten hüzün dolu tüm kalbim.
Yüzyılı aşkındır esir düşmüş benim kutsal mescidim
Halbuki 'oraya gidin' buyurmuştu asırlar önce peygamberim
Hâlâ gidemedim ona yanıyor yüreğim.
Bırak,aksın gözyaşların! Sende tutma benim gibi.
Nicedir ümmetin yollarını gözlüyor Miracın başkenti
Yeniden diriliş için bir niyet bir de sevda gerekli
Kûddüs olan nasip edecektir elbet bir gün şanlı fethi.
Nilüfer Coşkun | 10 Haziran,2023
Bu şiir Hucurat Hareketi'nin #AksaHalkaları Projesi kapsamında yazılmıştır.
Teşekkür ederim 🪷