Ey Aksâ.. hasretle örülü yollarla yüreğimin bir köşesine taht kuran sevgili...
Yarın yine sevgimi ruhumla birlikte sefer valizine koyup göndereceğim avluna..
Gelemeyişlerimi benden sayma..
Bedenime imtihan engelleri takılıp dursa da ruhum avlunda, bahçendeki zeytin ağaçlarının arasında..
Kubbetüs sahraya karşı kedilere fısıldamakta..
Bekleme bedenen beni.. İlahi emir olmadan bir milim toprağına dokunamıyorum. Ve zeytin kokulu ağaçlarının arasından seyre dalamıyorum güzelliğini.. Valizler elimde kala kala çürüdü. Ben mürekkebimle geliyorum yamacına. Geceleri döktüğüm hasret gözyaşlarıyla kucaklıyorum avlundaki çocukları. Seni anlatırken uğruyorum her defasında . Kıble mescidinde iki rekat namaz kılıp tekrardan dönüyorum dönmek istemediğim gurbete..
Ama uğruyorum..
Geldiğimi hissedebiliyor musun bilmiyorum ama dolanıyorum yörelerinde her fırsatta..
Yine geleceğim . Yine ve yine...
22.01.2025
Bu satırlar 4. Vize reddim olan 24 ocak Kudüs Miraç seferi reddi vaktinde yazılmıştır...
Hani demiştin ya bi teyze hasbünallahu ve ni’mel vekîl demişti şimdi aynısını ben diyorum sana hasbünallahu ve ni’mel vekîl Allah çabanı zayi etmeyecektir güzeller güzelim inşaAllah kavuşursun askana duacınım